Jakiego rodzaju właściwości ma asfalt i do jakich zadań go najczęściej wykorzystujemy? Jakiego typu procesy zachodzą w czasie jego produkcji

Bez wątpienia asfalt jest powszechnie wykorzystywanym materiałem budowlanym. Stosowany dość często jako spoiwo jest obowiązkowy, jeśli chodzi o budowę różnego rodzaju nawierzchni drogowych. Pierwsze używanie asfaltu w budownictwie pojawiło się już w Mezopotamii 800-600 lat p.n.e.

Wykorzystywany był do połączenia mozaiki lub cegieł w budynkach. Najbardziej istotnymi walorami, które są decydujące o niezbędności asfaltów w drogownictwie jest odporność na działanie wody i właściwości termoplastyczne. Asfalt to lepiszcze, podgrzane do odpowiednio wysokiej temperatury mięknie oraz staje się płynne, zaś po wychłodzeniu jego lepkość powiększa się i staje się stałym ciałem. Dzisiaj jest on najważniejszym składnikiem mieszanek mineralno-asfaltowych, które stosowane są do wytworzenia nawierzchni asfaltowych. Zgodnie z odpowiednią klasyfikacją asfalty tego rodzaju jesteśmy w stanie zaliczyć do grupy asfaltów naftowych. Będziemy do nich zaliczać asfalty drogowe, drogowe specjalne, jak również asfalt modyfikowany, zobacz: . Asfalt drogowy, czyli standardowy jest wykorzystywany do otaczania kruszywa albo destruktu asfaltowego. Jest wykorzystywany najbardziej w budowie oraz zachowaniu nawierzchni drogowych. Sklasyfikowane są wedle określonych norm, przeznaczone do mieszanek mineralno-asfaltowych. Specjalny asfalt tworzony jest w celu uzyskania najlepszych właściwości. Jesteśmy w stanie wyróżnić w tej grupie asfalty twarde a także wielorodzajowe, które charakteryzują się bardziej małą wrażliwością termiczną w stosunku do asfaltów drogowych, które są produktami pośrednimi pomiędzy takimi produktami, jak asfalt drogowy a modyfikowany. Nie posiadają polimerów, natomiast technologia ich produkcji wytwarzana jest w rafineriach.serwis internetowy total ceran total ceranWięcej: oferta asfaltu drogowego. Asfalt modyfikowany polimerem, jest asfaltem, którego właściwości reologiczne zostały zmodyfikowane w produkcji dzięki dodaniu jednego albo kilka polimerów organicznych. Najbardziej istotnym celem wykorzystania asfaltu modyfikowanego jest ulepszenie funkcjonalnych wytycznych nawierzchni asfaltowych, czyli odporności na koleinowanie, na pękanie niskotemperaturowe, odporności zmęczeniowej czy odporności na starzenie. Na tym poziomie cech lepiszczy dąży się do zmaksymalizowania zakresu temperaturowego lepko-sprężystości.

Zakres takiego typu jest zdefiniowany przez temperaturę łamliwości wedle Fraassa, a także przez temperaturę mięknienia. Im bardziej wysoko położona warstwa asfaltowa, to bardziej znaczny powinien być zakres plastyczności asfaltu. Są dość polecane do warstw ścieralnych, czasem też do wiążących. W zastosowaniu do warstwy podbudowy stosuje się, aby ulepszyć trwałość zmęczeniową. Dobrze jednak zauważyć, jakie są ciekawe cechy lepkości asfaltu modyfikowanego, które w małym stopniu zmieniają się w obszarze od minus dwudziestu do plus osiemdziesięciu oC. W temperaturze bliskiej +60 oC lepkość asfaltu modyfikowanego jest o wiele wyższa niż asfaltu zwykłego o takiej samej penetracji. Jednakże w wyższych temperaturach lepkość dosyć szybko się obniża, a to powoduje, że temperatury technologiczne produkcji i wbudowania są w stanie być nawet niższe niż w przypadku asfaltów drogowych.